وقتی توی یک رابطه اید حواستون به احساسات طرف مقابلتون باشه حتما !!!
همیشه به عمق رابطتون حواستون باشه ...
اگر طرف مقابل سرد شد و دیگه نخواست ادامه بده حواستون باشه ...
چون شما رو حساب اینکه هنوز رابطه دوستانه ای دارید، مبنا رو بر رفاقت میذارین ، اما اون دیگه چیزی به نام رفاقت حالیش نیست ...
ضربه میزنه ...
دوست هم از پشت خنجر می زنه !
پس حواستون باشه به اینکه اگر یک دوستی کمرنگ شد ، زنگ خطر به صدا در اومده !!!
این فیلم ارزش دیدن داره ...
بعضی ها توی خوبی گندش رو در آوردن ... مثل خودم ... فکر میکردم همیشه باید خوب بود!!!
اینم آیدی اینستاگرام من :
SIN.MIM.RE2
خوشحال می شم دوست تر شیم
من الله توفیق :)))
خب بعد از صحبت با چند نفر به این نتیجه رسیدم که :
نععع!!!! این احترامی که به خیلی ها میذاریم الکیه و ارزش و احترام خودمون رو از دست می دیم ...
پس در مقابل شخصیت مغرور باید مغرور بود و در مقابل شخصیت خودخواه باید خودخواه بود و ...
اما خاصه در مقابل کسی که بی احترامی میکنه به آیه شریفه قرآن عمل کنیم که میفرماید :
فاذا خاطبهم الجاهلون قالو سلاما
پس وقتی که یه نادان شروع به بی احترامی میکنه ما با یه لحن ملایم برخورد میکنیم و اصلا حساب آدمش نمی کنیم !!!
پ.ن 1 : فاک فیک فرندز !!!
در این که یه آدم با شخصیت باید همیشه احترام دیگران رو نگه داره شکی نیست
و من هم بشخصه خیلی سعی کرده و می کنم که احترام همه افراد رو حفظ کنم.
اما بعضی موقع ها واقعا به اینجای آدم می رسه. نمی دونم اینجور موقع ها احترام نگه داشتن طرف مقابل کار درستیه یا نه؟
مثلا با یکی از صمیمی ترین دوست هات دچار اختلاف نظر سیاسی میشی ... و اون تحت هیچ شرایطی حاضر به نگه داشتن احترام نیست.
و این موضوع طولانی و فرسایشی میشه ... به نظر شما چیکار باید کرد؟!
حالا اگر با تقریبا تمام دوستات اختلاف نظر داشته باشی ... اون موقع چیکار باید کرد؟!
بعضی وقت ها بعضی خاطره ها اونقدر برات لذت بخشه که میخوای هر جور شده یه تیکه ازش رو بکنی و همیشه همراه خودت داشته باشی.
این اسم مستعار "سین.میم.ر" هم یه تیکه از یه خاطره خوبه که تا ابد باهامه.
قضیه این اسم از اونجایی شروع شد که من و خونواده تصمیم گرفتیم بریم مشهد.
خب ، اولش همه چیز عادی بود و ما در حد ده نفر بودیم ... تا اینکه رفته رفته و شهر به شهر به تعدادمون اضافه شد. طوری که به سی نفر رسیدیم.
همگی هم از یک خانواده بودیم و هر چهار - پنج نفر یک فامیل مشابه داشتیم ... وخامت اوضاع جایی بود که اسم هامون هم مشابه بود
تصور بفرمایید : سی و چند نفر آدم،همگی ازدواج فامیلی،و فقط با سه نام خانوادگی ( ر ، ج ، ش.ز)
قرار شد همگی ما با قطار از تهران عازم مشهد بشیم ... سوار قطار که شدیم عمق فاجعه رو درک کردیم !!!
هی صدا میزدیم آقای فلان! ده نفر بر میگشتن ... هی خانم بهمان! پنج نفر بر میگشتن
این شد که ما "بچه" های گروه سریع یک جلسه یک دقیقه ای تشکیل دادیم و مصوب کردیم که که هر کدوم رو چجور صدا بزنیم.
طبق این مصوبه : جوون تر ها و بچه تر های فامیل رو با حروف اول اسمشون صدا می زدیم به این صورت:
"سین.میم.شین" "سین.عین.ر" "سین.میم.جیم" و قص علی هذا ...
و از اینجا بود که به من گفتن : "سین.میم.ر"
از اونجایی که جزو شورای اصلی تصویب کننده این نوع نامگذاری بودم ، بنده رو متهم اصلی دونسته و به لقب : "سین.میم.ر" متهم ردیف اول نائل گشتم.
از اونجایی که توی این سفر خیلی بهمون خوش گذشت و کلی حال کردیم ... منم این لقب رو برای خودم انتخاب کردم
خب یه چن تایی "پ.ن" بریم
پ.ن 1 : خیلی ها من زو توی محل تحصیلم با این اسم مستعار می شناسن ، یعنی اگه بیاین دانشگاه بگین سین.میم.ر رو میخوایم مستقیما به من می رسید.چون آیدی اینستاگرامم همینه
پ.ن 2 : خیلی از دوست هام شماره من رو توی گوشیشون به همین اسم سیو کردن.
پ.ن 3 : خیلیا پرسیدن که چی شد که شدی سین.میم.ر . یادم باشه این لینک رو براشون بفرستم
پ.ن 4 : خب البته خیلی ها هم مسخره کردن که نمیدونم دلیلش چی بود ... بهر حال ( فاک دم آل)
بسم الله الرحمن الرحیم.
..
سللاااااااااااااام !!!
چند وقتی هست که بلاگفا تعطیل شده و حرف ها بیخ گلوی ما مانده
بخاطر همین هم ما با اون همه یال و کوپال به قول بلاگ" مهاجرت "کردیم.
حرف های زیادی بیخ گلوم مونده ... باید بیام یه سر و سامونی به وضعیت دلم بدم اول ... بعد یه سر و سامونی به بلاگ
اول باید با منو های پیچیده بلاگ آشنا بشم و سر در بیارم که چی به چی هستن ... بعدش چن تا مطلب بذارم و ایشالا دوستای جدید پیدا کنم ....
پس به امید خدا -----------> سین .میم.ر <--------------- باز می گردد!
.
.
خصوصی ترین جای دنیا دوستت دارم قددددددد دنیا !
.
.
